Գավաթը լի՛ց
Արի այսօր հարցեր չտանք
Ու չխոսենք բարուց, չարից...
Արի այսօր մի քիչ կորչենք,
Մի քիչ փախչենք այս աշխարհից
Ու չհիշենք՝ ո՞վ է տերը,
Ո՞վ է ստրուկ և ո՞վ՝ դահիճ...
Ո՞վ է երկրի անկուշտ դևը,
Ո՞վ է թաղել ամոթ ու խիղճ...
Արի այսօր լուռ մենանանք
Ու չհիշենք, որ աշխարհը
Մի քիչ ծուռ է, մի քիչ՝ թեքված,
Որ ականջն էլ մի քիչ խուլ է
Ու չի լսում աղոթք ու լաց...
Արի այսօր քիչ համրանանք
Ու չհիշենք՝ ու՞մ երգն է սա,
Ո՞վ մեզանից եղավ պոետ,
Ո՞վ ընթերցող և ո՞վ մուսա ...
Ցավը նույնն է, ի՛մ բախտակից,
Էլ ի՜նչ խոսենք լավ ու վատից,
Թող որ հորդի գինին արդար...
Ի՞նչ ես սառել,
Գավաթը լի՛ց...